Ultimate Wildlife Experience!

Hai,

Eindelijk, eindelijk weer eens een blog!

Er is tot nu toe weinig van gekomen, maar nu zit ik een week in ‘Flatdogs” en heb tijd zat om te schrijven . . . .

Bovendien heb ik inmiddels een spannend verhaal!!

(Het was in ieder geval heeeeeel spannend toen ik het beleefde, ben benieuwd hoe het is om te lezen . . . . )

Ik zit dus sinds eergisteren in “Flatdogs’ (waarmee krokodil wordt bedoeld); een Camp aan de Luanga Rivier in Zambia, grenzend aan South Luanga National Park.

Zoals alle parken in deze regio is het park (en ‘Flatdogs’ zelf) niet omheind en het wild kan dus vrij rondlopen. Iedereen die ik tegenkwam raadde me dit Camp aan, omdat er juist veel wild door het Camp loopt (en het betaalbaar is, ook niet onbelangrijk!).

Er zijn vooral bavianen, meerkatten, nijlpaarden en OLIFANTEN.

‘Lots and lots and lots of them’, speciaal olifanten . . . .

Je moet regelmatig wachten om naar je tent te gaan, omdat er een paar olifanten nét van de bomen rond jouw tent staan te eten.

De eerste avond kon ik niet naar bed omdat er net één op 10 meter van mijn tent was gaan liggen slapen (snurken!!!!).

Uiteindelijk heeft iemand van de staf me geholpen om achterom, via mijn ‘open air’ badkamer toch naar binnen te komen. Ruim twee uur later werd ik wakker: de olifant stond op en liep al etend langs mijn tent weg . . .

Ik vind het helemaal geweldig! Eindelijk uitgebreid de gelegenheid om hun gedrag uitgebreid te bekijken! Tijdens game-drives sta je altijd maar even stil bij dieren (behalve slapende leeuwen!) en voor olifanten wordt vaak al helermaal niet meer gestopt.

Afijn, vanochtend had ik dus bedacht om bij een picknick-tafel (met platform in een boom om eventueel op te ‘vluchten’) middenin het Camp te gaan zitten lezen, kon ik gelijk eventuele langskomende olifanen bekijken.

En inderdaad binnen een kwartier kwamen er een stuk of drie olifanten aan, had ze eerst niet eens gehoord . . . . (ze hebben een soort kussentjes onder hun voeten, je hoort ze eigenlijk alleen als ze de bladeren en takken van de bomen trekken om te eten.) Voor de zekerheid dus maar bovenaan de trap van het platform gaan zitten.

Geweldig ! ! ! Ze waren heel relaxed de grond aan het aftasten op zoek naar zaden.

Het is ongelofelijk hoe handig ze met die slurf zijn! Uiteindelijk waren het er 5: 2 jonge mannetjes, 1 ouder mannetje en een moeder met jong, dat nog dronk bij ma.

Op een gegeven moment liepen ze door naar de andere kant van het Camp en kon ik weer richting picknick-tafel (zo lekker zat die trap nou ook weer niet).

Ik had nog steeds goed zicht op ze en had al bedacht dat ze niet van de bomen waarin de platforms zijn gebouwd eten, gewoon niet lekker genoeg!

Tot op een gegeven moment één van de olifanten toch richting het platform liep en daardoor zo dichtbij kwam dat ik niet wegkon! Pffffff, doodstil blijven zitten! Hij snoof even mijn richting op en besloot door te lopen. (Gelukkig!!! Hij was maar 5 meter van me af!) Voor ik alsnog weg kon volgde een tweede. . . .

Maar nu was ik wel een soort omsingeld . . . . ze waren toch nog te dichtbij om weg te gaan, stil zitten blijven, dus!

Het had toch ook wel weer wat . . . . .

Helaas!! Een jong mannetje besloot dat hij de struiken nog dichterbij mij toch wel wilde onderzoeken en een wat groter mannetje besloot later ook te komen . . . .

Ik was al wel heeeeeel langzaam richting boomstam geschoven, maar het zou te opvallend geweest zijn als ik weer richting en op de trap was gegaan. Ze waren weer maar een meter of 6 van me af!!! Toen besloot de jongste het keukenblok (er is ook een camp-site die inmiddels niet meer gebruikt wordt . . . vanwege de olifanten!) aan de andere kant van de boom te gaan onderzoeken (hij was nu nog 4 meter van me af . . . ).

Gelukkig draaide hij zich op een gegeven moment om en ik verwachtte dat ze door zouden lopen. Het tweede (grotere) mannetje was inmiddels namelijk ook komen kijken!

Pech!!! Ze besloten samen nogmaals het keukenblok te besnuffelen!!!

Ik kon alleen maar heel doodstil blijven zitten . . . . zo’n olifant (zelfs jong) is toch gauw 2,5 - 3 meter hoog en weegt 3000-4000 kilo!!!!

De jongste was waarschijnlijk echt nog een tiener en wel heel nieuwsgierig . . . . wilde nog verder onderzoeken en kwam daarbij mijn kant op!!! Op een gegeven moment was hij echt vlak achter de boom en begon te snuffen . . . . En ja, waar ik al bang voor was gebeurde . . . . . : die slurf ging eerst richting boomstam en kwam vervolgens recht op me af ! ! ! ! !

Hij raakte mijn onderarm aan, schrok en deinsde terug . . . . Ook de tweede (grotere) deinsde terug en ik verschoof iets, zodat ik achter de boom (en uit hun zicht!) stond.

Mens, wat spannend ! ! ! Na even durfde ik weer voorzichtig om de boom te kijken om te zien waar ze nu waren . . . . . . Gelukkig liepen ze van schrik door en waren nu een veilig eind van me weg!

Eindelijk waren alle olifanten ver genoeg van me af, zodat ik richting restaurant (en toilet!) kon ! ! ! ! ! !

Daar heb ik eerst maar een biertje besteld (wat vroeger dan anders) en ben uitgebreid gaan zitten bijkomen.

Goed . . . . . , gelukkig is het niet altijd zo spannend en olifanten blijven geweldige beesten, maar volgende keer installeer ik me gelijk veilig op het platform ! ! !

Zal, trouwens, proberen een foto van die plek (met olifanten, ze waren inmiddels weer terug) te uploaden, geeft een beetje een idee.

Lang verhaal, maar hopelijk wel leuk om te lezen!!

Al met al gaat het prima, dus.

Alhoewel het ook weer leuk zal zijn om jullie over een paar weken weer te zien en spreken!

Liefs,

Wilma